YANARIM

Uykuların bölünür mü hiç hasretimden
Duymak gelir mi sesimi içinden
Vurgun yemiş gibi titrer mi elin
Uzanırken telefona
Tüylerin diken diken, saçlarından ter süzülerek
İşte bu akşam öyleyim ben
Bakışlarım kaybolmuş derinliğinde sensizliğin
Kadehler ateşini akıtır içime
Yanarım

Birden aşklar düşünürüm ateş ortasında
Irak ta, Sudan da
Çocuklar ölür filiz yaşında
Yüreğimde patlar canlı bombalar
Servet akar nehir nehir yer altında
Yer üstünde kan
Ne tarih kaldı, ne de iktidar
Hepsi talan

Utanırım sevmeye
Ben mehtabı seyrederim, onlar kör bakar geleceğe
Kurtuluş beklerken medeniyetten
Bir ateş düştü ocaklara taa cehennemden
Cehalet sergiler yine hoyratlığını
Türer kara günde pirler, şeyhler
Namusun gelinliğiydi hani vatan
Yırtılırken onlar neredeydiler

Saat geceyi yarıya bölmek üzere
Vişne ağacı üzerime şemsiyelenmiş
Yapraklar ansızın irkilirler uykuda
Duymadığım bir esintinin uğultusunda
Geceye simsiyah oturmuş bir gökyüzü
Çok uzaklarda parlayan yıldız
Umut ışınlar yalnızlığa
Terk edilmiş duygularda
Birden alazlanır alevin içimde
Yanarım