Sönen ocaklarda
Nice sevdâlar yok olup gitti, kursakta kalmış hayaller:
güneşle uyanmak, yarınlara uzanmak…
El, kalanı sömürür
Adı yardım olur, yokluğuna dökülmüş kül yığını
Bir ekmeğe bin bayrağı öptürür
Adı inanç olur, din olur
Çaresizlik kucak açar
Renkli çırpınışlarına küçüklüğün
Gün gelir, gün güne kurban olur.
Sarsılan yer olur
Yıkılan, maskesi bencilliğin, halden bilmezliğin.
Yığıldı üzerine mâsumun beton kalıpları
Kardelen söküp çıkar mı dersin?
Bitkin ve yaralı
Toprak neylesin